Pozostałości pomnika architektonicznego o znaczeniu krajowym można zobaczyć 25 kilometrów od Drochii. Jest to kompleks Vila cu parc Mîndîc, który należał do szlacheckiego polskiego rodu Ohanoviców.
Właściciel, Căetan Ohanović, rozpoczął w 1986 r. zagospodarowanie dworu i jego terenów: założono park, sam dwór został odbudowany, oczyszczony i zagospodarowany z trzema stawami, kamienną nekropolią rodzinną i młynem wodnym.
Główną ozdobą dworu jest park, który przypomina klasyczne rzymskie ogrody. Układ parku i ogólna koncepcja zostały zaprojektowane przez słynnego architekta Alexandra Bernardazzi.
Główną ozdobą dworu jest park, który przypomina klasyczne rzymskie ogrody. Układ parku i ogólna koncepcja zostały zaprojektowane przez słynnego architekta Alexandra Bernardazzi.
Naukowcy z Akademii Nauk twierdzą, że ten model parku i dworu należał do wczesnego stylu secesyjnego, a wygląd głównego budynku przypomina XIX-wieczną tradycyjną polską architekturę.
Istnieje smutna legenda, według której bojar Kaetan Ohanowicz stracił rozum, gdy dowiedział się, że jego syn zginął na wojnie. W połowie lata osiodłał konie do sań i od tego dnia nikt już o nim nie słyszał. Losy jego żony Zofii Ochanowicz również nie były łatwe – po dojściu do władzy radzieckiej w Besarabii wyjechała do Rumunii, do Braszowa, gdzie dożyła w biedzie.
W czasach radzieckich majątek Ohanović był wykorzystywany jako letni obóz wypoczynkowy. W związku z tym na terenie gospodarstwa pojawiły się wszelkiego rodzaju budynki – domy mieszkalne i noclegownia. Później obóz został zamknięty, a dziś willa i park są opuszczone, choć od 1997 roku kompleks architektoniczny „Villa cu parc Mândac” jest oddziałem Narodowego Muzeum Etnografii i Historii Naturalnej w Kiszyniowie. Nie ma jednak pieniędzy na odtworzenie parku i budynków.
